7 grudnia 2003
2. NIEDZIELA ADWENTU

„Przygotujcie drogę Panu”

     Boże Wszechmocny, nie potrafimy sobie wyobrazić Ciebie – my, których siły są tak ograniczone.
     Boże pokoju, jak Cię mamy zrozumieć – my, tak niespokojni, lękający się ludzi, świata i siebie samych.
     Boże wolności wichru, jak zdobędziemy się na zbliżenie do Ciebie – my skrępowani, uzależnieni.
     Boże, wszędzie obecny, nie jesteśmy w stanie Cię zrozumieć – my, którzy jesteśmy tu i teraz.
     Boże, bezbrzeżna mądrości, jak podążać za Tobą, który wiesz wszystko – gdy my tyle, co ziarnko piasku na pustyni.
     Boże miłości, jak możemy zachwycać się Tobą – my, którym tak trudno o miłość.

* * *

     Jakaż wielka jest wartość człowiecza, jakaż jest godność nasza, że Bóg – Absolut, niepojęty, nieogarnięty, wszechwiedzący i wszechobecny, stworzył nas z miłości, towarzyszy nam na każdą chwilę naszego życia, daje nam Jezusa, Słowo swoje, aby nam pokazać, co to znaczy być człowiekiem. Przez miłość. Od urodzenia – aż do śmierci. Od żłobu aż do krzyża.
     Czekamy na Niego – na Jezusa. I będziemy w ciągu całego roku wpatrywali się w Niego, słuchali Go, ucząc się od Niego żyć jak człowiek.
     „Ale to dopiero za chwilę” – ktoś powie. – „W Adwencie nic, tylko oczekujemy”.
     A więc: nie. Adwent powinien być dla nas czasem radosnego oczekiwania. Bo przecież wiemy, Kto przyjdzie, wiemy, co się stanie.

KS. MIECZYSŁAW MALIŃSKI

PS. Przypominam, że z dniem 30 listopada, czyli z 1. NIEDZIELĄ ADWENTU rozpoczął się rok liturgiczny C. Polecam książeczkę: Modlitwa na każdy dzień. Rok liturgiczny C.
KS M.M.