Biblioteka

Strona 26

Już ma się nam ku
wieczorowi i
już dzień się nam
nachylił już mamy dziesięć
trzydzieści
siedemdziesiąt lat
I wciąż nam żal że
już tyle lat poza nami a
nie umiemy cenić
chwil które nam dajesz
Prosimy Cię naucz nas
radować się życiem a
nie martwić się niezależnie
od tego ile mamy doświadczeń
za sobą ile na grzbiecie
zmartwień
kłopotów
trosk codziennych
Prosimy Cię podejdź
do nas idących
w smutku przez życie jak
do uczniów zdążających
do Emaus upomnij nas
jak ich spraw
abyśmy przejrzeli zanim
będzie za późno

Page 26

It’s coming up on our
evening and
our day is
stooping we are already ten,
thirty
seventy years old
And we constantly feel sorry that
so many moments have passed by already but
we still don’t know how to value
the moments You give us.

We ask you teach us
to enjoy life and
not to worry despite of
the number of experiences
we’ve had despite of how many
sorrows we carry
how much trouble
and everyday concerns

We ask You approach
us walking
in sorrow through life like
you approached disciples going to
Emmaus admonish us
like you admonished them, make
us see before
it is too late.