Biblioteka

VII NIEDZIELA WIELKANOCNA

VII NIEDZIELA WIELKANOCNA

„Zachowaj ich”

     Zaufaj dziecku, kiedy jest grzeczne, posłuszne, pracowite, kochające, ładnie się wyraża, nie kłamie, nie wynosi z domu.
     Zaufaj dziecku. Nawet kiedy kłamie, kręci, wyraża się wulgarnie, oszukuje, kradnie. Nie wolno ci obrażać się na nie nawet kiedy nie reaguje na żadne prośby, nalegania, tłumaczenie, upominanie. Nawet kiedy nie nawiązuje kontaktu, kiedy robi na złość, milczy albo odpowiada bezczelnie. Nie wolno zrezygnować z niego, przekreślić go. Nie wolno powiedzieć sobie, że nie potrafisz wychować go na uczciwego człowieka, że już tak musi zostać.
 

* * * 

     Zaufaj rodzicom, kiedy cię kochają, opiekują się tobą, troszczą się o ciebie, starają się zrozumieć, pomóc. Chętnie słuchają, wypytują życzliwie, omawiają twoje trudności jak z równym sobie. 
     Zaufaj rodzicom. Nawet kiedy nie masz z nimi kontaktu. Nawet kiedy przestali się tobą interesować, zwracać na ciebie uwagę. Opowiadaj, choć nie pytają. Relacjonuj, choć się nie zaciekawią. Mów im, jak żyjesz, co myślisz, jak postępujesz, jakie masz plany, zamiary. Mów, opowiadaj. Nawet kiedy ci przerywają, żebyś nie zawracał głowy, bo mają inne ważne sprawy do przemyślenia, do omówienia. Nie rezygnuj.
     Licz na to, że może obudzi się w nich instynkt rodzicielski, odpowiedzialność za ciebie. Że zaniepokoją się, przestraszą się, zdziwią się albo że ucieszą się tym, co mówisz. I stanie się, że nawet zaczną cię uznawać, a może nawet podziwiać, czy zmartwią się tobą.
     I nawiążesz nić zerwaną. Odbudujesz mosty zburzone. I pokochasz tak jak dawniej. I zostaniesz pokochany tak jak dawniej.