4. NIEDZIELA ADWENTU
4. NIEDZIELA ADWENTU
Micheasz: Mi 5
A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie wyjdzie Ten, który będzie władał Izraelem.
Psalm: Ps 80
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Wzbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą.
Paweł: Hbr 10
Chrystus, przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś mi stworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę.
Ewangelia: Łk 1
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona”.
Rozważanie:
To bardzo charakterystyczne, że świętujemy narodzenie Jezusa w naszych domach. Przy stole. Ze swoją rodziną. Przy wspólnym posiłku. To bardzo charakterystyczne, że gromadzi się cała rodzina w ten święty wieczór, żeby czekać na Jezusa przy wieczerzy wigilijnej, w której centralnym momentem jest łamanie się opłatkiem – na znak wzajemnego przebaczenia sobie win, wspólnego narodzenia się do miłości.
Poezja:
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi;
Jeno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi!
J. Kochanowski, Pieśń