Biblioteka


24 XII
WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA



 

24 GRUDNIA
WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA

Ewangelia:                                                                           Łk 1
Zachariasz, ojciec Jana, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc: „Błogosławiony Pan, bo lud swój nawiedził, jak zapowiedział od dawna przez usta swych świętych proroków”.

Mówią Święci:
Słowo tedy Boże, Bóg, Syn Boży, ten co „na początku był u Boga, przez którego stało się wszystko, a bez Niego nic się nie stało” (J 1,1), dla wybawienia człowieka od wiecznej śmierci, człowiekiem stać się raczył. Dla naszej małości zaś tak bez umniejszenia swego majestatu się zniżył, że postać sługi złączył z postacią, w której równy jest Bogu Ojcu (Flp 2, 6). Pozostał czym był, przyjął na się, czym nie był. A takim przymierzem te dwie natury ze sobą spoił, że ani niższej – podniesionej – nie wchłonęła wyższa (boska), ani wyższej nie naruszyło w niczym przyjęcie niższej ludzkiej.
                                                                                Św. Leon Wielki (+ 460)

Psalm:                                                                                   Ps 89
Na wieki będę sławił łaski Pana,
moimi ustami będę głosił Twą wierność
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś:
„Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

Rozważanie:
Sprzątaj, froteruj, ścieraj kurze, gotuj, piecz. Kolęduj, kupuj drzewko, lep zabawki, rób wydmuszki, złoć orzechy, przywiązuj nitki do ogonków jabłek. Buduj szopkę, sklejaj żłóbek, wycinaj drzewa, gwiazdę i owieczki, pasterzy i królów, Maryję, Józefa i Dzieciątko. Kolęduj. Ubieraj choinkę, wieszaj łańcuchy, włosy anielskie, przyczepiaj świeczki, sztuczne ognie. Kolęduj. Pisz listy i kartki do ludzi, którym się należy znak twojej pamięci. Przygotuj prezenty pod drzewko. Przykryj białym obrusem stół, podłóż siano. Ubierz się odświętnie, zasiądź do stołu wraz z twoimi bliskimi.
I kolęduj przy żłóbku, kolęduj pod drzewkiem, kolęduj w kościele. Aby twoje mroczne wnętrze wreszcie rozjaśniało Światłem. Aby twoje tępe uszy wreszcie usłyszały Głos. Aby w twoim sercu narodził się Jezus.

Poezja:
Właśnie ojciec kiwa na matkę,
że już wzeszła Gwiazda na niebie,
że czas się dzielić opłatkiem,
więc wszyscy podchodzą do siebie
i serca drżą uroczyście
jak na drzewie przy liściach liście.
Jest cicho. Choinka płonie.
Na szczycie cherubin fruwa.
Na oknach pelargonie
blask świeczek złotem zasnuwa,
a z kąta, z ust brata płynie
kolęda na okarynie:

LULAJŻE, JEZUNIU,
MOJA PEREŁKO,
LULAJŻE, JEZUNIU,
ME PIEŚCIDEŁKO.
                          K. I. Gałczyński, Przed zapaleniem choinki