1. NIEDZIELA ADWENTU
Izajasz: Iz 63, 64
Tyś, Panie, naszym Ojcem. „Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, przed Tobą skłębiłyby się góry. Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach. Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. My wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Paweł: 1 Kor 1
Nieustannie dziękuję mojemu Bogu za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie.
Ewangelia: Mk 13
Nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie, z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodziewanie przyszedłszy, nie zastał was śpiących.
Rozważanie:
Ile było radości w tym roku? Na ile On zdążył nauczyć cię żyć? Po prostu cieszyć się życiem – każdym dniem. Wszystkim co masz i czym jesteś. Wszystkim co cię otacza. Czy umiałeś cieszyć się deszczem, słońcem, pogodą, niepogodą?
Bo tylko tyle, ile uśmiechu w tobie, tyleś Jego stworzeniem, uczniem, bratem, siostrą.
Poezja:
Zapaliłeś nade mną latarnię
– jakąś gwiazdę, jakiegoś anioła –
i powietrzem od blasku upalnym
otoczyłeś jak murem kościoła
J. Okoń, ***