24 GRUDNIA – WIGILIA
ŚRODA
Izajasz: Iz 9
Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Paweł: Tt 2
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom.
Ewangelia: Łk 2
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Rozważanie:
To Bóg w miłości do nas wyreżyserował kiedyś to wydarzenie. I przyjście Świętej Rodziny do Betlejem. I to, że nie było miejsca w gospodzie. I że jego Syn urodził się w stajni. I że przyszli do Nowonarodzonego pasterze przywołani przez aniołów.
A my na kanwie tamtego wydarzenia wyczarowaliśmy nasze polskie obrzędy – Wigilię z łamaniem opłatkiem i z życzeniami, drzewko, szopkę, Pasterkę. Naniosły się na nie wieki, ale i nasze narodowe wydarzenia. Dźwięczy w nich Dzwon Zygmunta, Sybir i cała Polska.
Poezja:
Na wigilijny ześlij jej stół
Zielone drzewko magiczne
Niech, gdy go dotknie, słyszy gwar pszczół,
Niech jabłka sypią się śliczne.
A zamiast świec daj gwiazdę mroźnych pól.
Cz. Miłosz, Modlitwa wigilijna