Biblioteka

WIGILIA  (24 XII)

24 GRUDNIA – WIGILIA

Izajasz:                                                                                          Iz 9
Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został  nam  dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.

Paweł:                                                                                            Tt 2
Ukazała się łaska Boga, która niesie  zbawienie  wszystkim ludziom.

Ewangelia:                                                                                     Łk 2
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

Rozważanie:
To Bóg w miłości do nas wyreżyserował kiedyś  to wydarzenie. I przyjście Świętej Rodziny do Betlejem. I to, że nie było miejsca w gospodzie. I że jego Syn urodził się w stajni. I że przyszli do Nowonarodzonego pasterze przywołani przez aniołów.
A my na kanwie  tamtego  wydarzenia  wyczarowaliśmy  nasze polskie obrzędy – Wigilię z łamaniem opłatkiem i z życzeniami, drzewko, szopkę, Pasterkę. Naniosły się na nie wieki, ale i nasze narodowe wydarzenia. Dźwięczy w nich Dzwon Zygmunta, Sybir i cała Polska.

Poezja:
Na wigilijny ześlij jej stół
Zielone drzewko magiczne
Niech, gdy go dotknie, słyszy gwar pszczół,
Niech jabłka sypią się śliczne.
A zamiast świec daj gwiazdę mroźnych pól.
                                               Cz. Miłosz, Modlitwa wigilijna