6 kwietnia 2008
3. NIEDZIELA WIELKANOCNA

„Przeraziły nas”

     A więc uciekają. Przeraziły ich niektóre z kobiet. Bo były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewnili, że On żyje.
     Teraz dopiero głowy polecą! Najlepiej schronić się w Emaus. I zza węgła patrzyć, co się będzie działo w Jerozolimie. A będzie się działo. Bo oni nie odpuszczą.
     To jest i nasza pokusa. Nie angażować się w Jezusa – za bardzo. Tak zza węgła przyglądać się, co się będzie działo. Nie wkładać palca między drzwi.
     Ale Jezus ich nie skreśla. Idzie z nimi. Wyjaśnia. Zaprzyjaźnia się. Przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż się ma ku wieczorowi i dzień się już nachylił.
     Jezus nie opuszcza nas. Tak i z naszych serc wyrywa się to pragnienie: Zostań z nami. Bo nam z Tobą bezpiecznie.
     I zostaje.
     Poznali Go po łamaniu chleba.
     I wracają! Rezygnują z bezpiecznego Emaus. Wracają do kipieli. Do piekła, które może rozpętać się lada chwila w Jerozolimie.
     Już się nie boją. Cieszą się. Są odważni, wolni. Gotowi głowę nadstawiać.

* * * * *

27 stycznia 2008
3. NIEDZIELA ZWYKŁA

„Głosząc Ewangelię”

     Kochać bliźniego to znaczy czynić mu dobrze? Nie! To potem. Najpierw musi być szacunek, radość. Najpierw musisz go zobaczyć jako człowieka mądrego, dobrego. Najpierw musisz go zaakceptować, uznać. Wtedy dopiero przyjdzie czas na czyn.
     Na to trzeba mieć pozytywny sposób patrzenia na ludzi. A to nie jest proste ani łatwe. Zwłaszcza w stosunku do ludzi, którzy nas skrzywdzili. Bo mamy wypaczoną naszą optykę. Jesteśmy wyczuleni na zło. Bo zło jest agresywne, widoczne, narzucające się, łatwo je zobaczyć i łatwo je zapamiętać. A tu trzeba bezustannie uczyć się wypatrywać dobro. Tak jak poszukiwacze złota wypatrują w piasku przesiewanym na sitach okruchów złota. A to jest trudna sztuka, dobro jest ciche, prawie niewidoczne.
     A więc nie chodzi o to, żebyś patrzył przez różowe okulary, żebyś się okłamywał, żebyś udawał, że ktoś jest lepszy niż jest w rzeczywistości. To ma być prawdziwy obiektywizm, ocena właściwa. Ocena człowieka pozytywna. Bo tak naprawdę, w każdym jest dobro, mądrość, prostota, piękno, cisza. Czasem tylko jak kropla rosy, jak promyk słońca – ale jest. _____________________________________________________________

April 6, 2008
3rd Sunday of Easter Time

„They terrified us”

     So they are running away.  Some of the women have terrified them.  For they were at the tomb in the morning and not having found His body, they came back and said that they had a vision of angels who assured them that He was alive.
     So now the heads will star rolling!  It is best to take shelter in Emmaus; and look from around the corner what’s going to happen in Jerusalem.  And happen it will, because they will not forgive.
     This is out temptation, too.  Not to get too involved with Jesus.  Just watch from around the corner, what’s going to happen.  Not to put the finger between the door and the door jamb. 
     But Jesus does not give up on them.  He walks with them.  Explains.  Befriends them.  They forced Him by saying:  Stay with us, because it is towards evening, and the day is now far spent.
     Jesus does not abandon us.  So this wish bursts out also from our hearts: Stay with us, because we feel safe with you. 
     And He stays.
     They recognized Him in the breaking of the bread.
     And they come back!   They give up the safety of Emmaus.  They come back to the battering waters; to hell which can break lose at any moment in Jerusalem.
     They are not afraid anymore.  They rejoice.  They are brave, free, and ready to lay down their heads.

                                                                                           Fr. M.M.

 * * *

January 27, 2008
3rd Sunday of Ordinary Time

“Proclaiming Gospel”

     To love your neighbor — does it mean to do good things to him or her?  No!  That comes later.  First there has to be respect and joy.  First you have to see him or her as a smart and good person.  First you have to acknowledge and accept him or her.  Then the time for deeds is going to come. 
     For first one has to acquire a positive way of looking at people.  And that’s neither easy nor simple.  Especially in regards to people who hurt us.  For our point of view is skewed.  We are sensitive to evil.  For evil is aggressive, visible, obtrusive; it is easy to notice and easy to remember.  And now one has to learn to constantly seek out goodness.  Like prospectors who look for the grains of gold in the sand they are sifting on their pans.  It is a difficult task; goodness is quiet, hardly visible. 
     So the point is not to look through the pink glasses, to lie to yourself and pretend that others are better than they really are.  This is supposed to be true and objective point of view, proper evaluation.  Positive evaluation of a person.  For the truth is that there is goodness, wisdom, clarity, beauty and peace within everyone.  Sometimes it is like a dew-drop, sometimes like a ray of sunshine – but it is there.

                                                                                 Fr. M.M.