29 października 2009
CZWARTEK

Jeruzalem, które zabijasz proroków 

     Jezus Jeruzalem traktuje osobowo. Nie jako zbiór ulic, placów, domów, ale jako zbiór ludzi, którzy stanowią jakąś społeczność. Jest ona kształtowana przez swoich reprezentantów, urzędy i urzędników, przez świętych i zbrodniarzy, myślicieli, przestępców, przez ludzi prostych i intelektualistów i stanowi żywy organizm.
     To samo można powiedzieć o wszystkich miastach i wsiach. Tworzą społeczności, które są odpowiedzialne za to, co się u nich dzieje. Za poziom intelektualny, moralny, za świętość i za przestępstwa.
     I tak jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za siebie. Ale również za społeczność, do której należymy. Za naszą rodzinę, nasz ród, nasze miasto, naszą wieś, nasz naród. Każdy na swoją miarę. Bo my nie tylko jesteśmy kształtowani, ale swoją osobą kształtujemy środowisko, do którego należymy.

October 29, 2009
THURSDAY

     Jesus treats Jerusalem in a personal way.  Not as a collection of streets, plazas, houses, but as a collection of people who form certain community.  It is shaped by its representatives, offices and officials, by saints and criminals, by thinkers, lawbreakers, by simple people and by intellectuals, and it constitutes a living organism.
     One can say the same thing about all cities and villages.  They create communities who are responsible for what is happening within them; responsible for their intellectual level, moral level, for sanctity and for crimes.
     And therefore we are not responsible just for ourselves, but also for the community to which we belong; for our family, our clan, our town, our village, our nation – everyone within bounds of one’s possibility.  For it’s not only that we are being shaped; but with our own personality we shape the community, to which we belong.